دوبیتی سرا

مجموعه دوبیتی های عاشقانه،طنز،سیاسی و...

دوبیتی سرا

مجموعه دوبیتی های عاشقانه،طنز،سیاسی و...

دوبیتی های جدید

سلام بر همه دوستان به خصوص عزیزانی که نظر میذارن: 

دو بیتی اول از طرف دوستم مجید به مناسبت تولد امام هشتم تقدیم حضورتان می شود:  

 

 

 

سنگ حرمت قبله ی پیشانی هاست 


همسایگی ات فخر خراسانی هاست
 

ننداخته تاس جفت هشت آوردیم
 

این قاعده ی قمار ایرانی هاست 


 

 

 

  

عشق از ازلست و تا ابد خواهد بود 

               

 

جوینده عشق بی عدد خواهد بود        

 

                   فردا که قیامت آشکارا گردد          

 

 

                 هر دل که نه عاشق است رد خواهد بود

  

  

 

 

این هم به افتخار ابوالفضل خان: 

زاهدی پرسید از فرزند خویش  

 

هیچ میدانی مسلمانی به چیست 

 

صدق و بی آزاری و خدمت به خلق 

  

هم عبادت هم کلید زندگیست 

 

گفت زین معیار اندر شهر ما  

 

یک مسلمان هست آن هم ارمنیست 

 

  

 

 

 

 

 

 

دانی که به دیدار تو چونم تشنه

 

هر لحظه که بینمت فزونم تشنه

 

من تشنه ی آن دو چشم مخمور توام

 

عالم همه زین سبب به خونم تشنه

 

«حافظ

دوبیتی های خیلی با حال

 

 

تو از باغ نرگس فریبا تری 

 ز لبخند خورشید زیباتری 

 

تو آن شعر نابی که حافظ سرود 

 ولی از غزل هم تو گویاتری  

 

 

 

 

 

ای عشق پس از تو نان من اجر نیست

                                                       

بی تو دلم از دریغ و حسرت پر نیست 

 

تو قسمت من نه مال  مردم بودی

                                               

 قربان دلم که مال مردم خور نیست 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نگهی کردی و از خود نگرانم کردی 

 

نگران پیش نگاه دگرانم کردی 

 

من نظر باز نبودم تو به یک چشم زدن  

 

در چرا گاه نظر چشم چرانم کردی

 

 

 

 

 

نگو بار گران بودیم و رفتیم 

 

نگو نامهربان بودیم و رفتیم 

 

نگو اینها دلیل محکمی نیست 

 

بگو با دیگران بودیم و رفتیم

دوبیتی هایی دیگر

سلام بر همه  

 

باز هم دوست دارم دوبیتی بنویسم هرچند که اصلااوضاع خوبی ندارم ولی یه کاریش میکنم: 

 

 

   ای غصه مرا دار زدی خسته نباشی  

 

   آتش به شب تار زدی خسته نباشی 

 

   ای غصه دمت گرم که در لحظه شادی  

 

    بارگ رگ من تار زدی خسته نباشی 

 

 

 

 

 

 

    امشب دلم از آمدنت سرشار است 

 

     فانوس به دست کوچه دیدار است 

 

    آنگونه تو را در انتظارم که اگر 

 

    این چشم بخوابد آن یکی بیدار است  

 

  

 

 

 

 

عاشقی را شرط اول ناله و فریاد نیست  

 

تاکسی ازجان شیرین نگذردفرهادنیست 

 

 عاشقی مقدور هر عیاش  نیست 

 

   غم کشیدن صنعت نقاش نیست   

 

 

 

 

 

 ای شب به پاس صحبت دیرین خدای را  

 

 با او بگو حکایت شب زنده داریم 

 

 با او بگو چه میکشم از درد اشتیاق  

 

  شاید وفا کند بشتابد به یاریم 

 

 

                               

 

 

 

 

 

 

 

باز هم دوبیتی

  

 سلام بر همه دوستان باز هم دوبیتی های منو ملاحظه کنید:::: 

نظر یادتون نره::::

 

 

 

 

 

 

گفته بودی که چرا محو تماشای منی 

  

آن چنان مات که یکدم مژه بر هم نزنی 

 

مژه بر هم نزنم تا که زدستم نرود 

 

 ناز چشم تو به قدر مژه بر هم زدنی  

 

 

  

 

 

گفته بودم که اگر بوسه دهی توبه کنم 

 

 بعد از آن بوسه دگر بار خطایی نکنم 

بوسه دادی و چو برخاست لبم از لب تو 

 

 توبه کرم که دگر توبه بیجا نکنم  

 

 

 

 

 

 

 

 

شخصی بد ما به خلق میگفت  

ما ناخن او نمیخراشیم  

ما خوبی او به خلق گوییم  

 

تا هردو دروغ گفته باشیم  

 

 

 

  

 

 

 

 

 

آخر از عشق تو ساکن در کلیسا میشوم 

 

میکشم دست از مسلمانی مسیحا میشوم 

 

می روم بر کشتی وصلت نشینم همچو نوح 

 

یا به ساحل می رسم یا غرق دریا می شوم 

 

  

 

  

 

شبی غم با دل من گفتگو کرد  

 

مرا با چشم هایت روبرو کرد 

 

دلم می گفت هرگز عاشقت نیست 

 

ولی دست دلم را گریه رو کرد  

 

  

 

 

 

 

دوبیتی

سلام عزیزان-------   دوبیتیهای امروز را هم ملاحظه کنید-- امیدوارم خوشتون بیاد---- 

 

 

هر آنچه دارمی در پات ریزم/ میان عاشقان یکباره خیزم

و با فریاد و سوز و آه و ناله /بگویم دوستت دارم عزیزم 



 

 

 

خورشید رخا، ز بنده تحویل مکن

این وصل مرا به هجر تبدیل مکن

خواهی که جدا شوی ز من بی‌سببی؟

خود دهر جدا کند، تو تعجیل مکن


 

 

 

دردی است مرا به دل دوایم بکنید

گرد ســــر آن شــــوخ فدایم بکنید

دیـــوانه‌ام و روی به صحــــــرا دارم

زنجـــــیر بیارید و به پایم بکنیـــــد  

 

ای روی تو آرزوی دیرینه‌ی ما

جز مهر تو نیست در دل و سینه‌ی ما

از صیقل آدمی زداییم درون

تا عکس رخت فتد در آیینه‌ی ما 

بود غم در دلم بسیار بسیار

نمی پرسی که چونی ای دل افگار

اگر پرسی برایت می شمارم

غم دل را چو نی با ناله زار 

تا شمع تو افروخت پروانه شدم

با صبر ز دیدن تو بیگانه شدم

در روی تو بیقرار شد
ه مردم چشم

یعنی که پری دیدم و دیوانه شدم
 

 

 

تو از دشت وفا یاد مرا گیر

سراغ داغ فریاد مرا گیر

قدم نه در کویر دیدگانم

ازین نامردمان داد مرا گیر

کنار چشمه ای بودیم در خواب

تو بـا جامی ربـودی ماه از آب

چو نوشیدیم از آن جـام گـــوارا

تو نیلوفر شدی من اشک مهتاب