دوبیتی های خیلی با حال

 

تو از باغ نرگس فریبا تری 

 ز لبخند خورشید زیباتری 

تو آن شعر نابی که حافظ سرود 

 ولی از غزل هم تو گویاتری  

ای عشق پس از تو نان من اجر نیست

بی تو دلم از دریغ و حسرت پر نیست 

تو قسمت من نه مال  مردم بودی

 قربان دلم که مال مردم خور نیست 

 

نگهی کردی و از خود نگرانم کردی 

نگران پیش نگاه دگرانم کردی 

من نظر باز نبودم تو به یک چشم زدن  

در چرا گاه نظر چشم چرانم کردی

 

نگو بار گران بودیم و رفتیم 

نگو نامهربان بودیم و رفتیم 

نگو اینها دلیل محکمی نیست 

بگو با دیگران بودیم و رفتیم